Veda (Yeni Bir Başlangıç)

Merhaba arkadaslar,
Benim icin cok ozel ve guzel gecen bi 16 seneden bahsedecegim.Uzun bir yazi olabilir.:)
Benim bu harika grupla hikayem soyle basladi.Izmirden Istanbula 2000 yilinda geldim.6 yillik dans tecrubem vardi ve hemen yeni bir dernek bulmak istiyordum.Aradim taradim 1-2 dernek gezdim hosuma gitmedi,ucuncu olarak internetten Istanbul Cagdas’i buldum.Onlar da web sitesini yeni aktive etmisler ve ilk form dolduran benmisim.:) 2001 Mart ayindayiz.Hemen aradilar ve cagirdilar.Gittim ki ortalik biraz karisik.Vaksa yarismasindan yeni cikmislar ve sonuc bayag kotu.Herkes uzgun,o gun de toplanti varmis.Su anki tanidiklarinizdan sadece Yesim abla ve Nuri abi var.Bir de Sofi olabilir.Neyse Haziranda gosteri varmis ve beni hemen Zeybek ve Bitlis ekiplerine aldilar.Ben de cok mutlu oldum.Ondan sonra 2010-2011 yilina kadar orda cok guzel gunlerimiz oldu.Su andaki kemik kadromuzun hepsi o yillarda cogalarak buyuyerek olustu.Ben basladigimda 25 yasindaydim,Ecenaz ise 5 yasinda.Siz dusunun yani.:) O minnak haliyle Zeybekde sololar yapardi.O zaman da tavri tarzi bugunku gibiydi Ecosun,cok iyi hatirliyorum.:) Vaksa yarismasiyla gecen yillarimizi nasil anlatsam ki,oyle keyifler,oyle basarilar yasadik ki….Oyle guzel dostluklar yakaladik ki…Aile olmayi o gunlerde ogrendik,bugunlere tasidik.En yakin dostlarimi,ailem dedigim insanlari burada tanidim ve kazandim.Bana kattiklari paha bicilmezdir….
Nuri abinin hocalik yapip Yesim ablanin dansci oldugu gunleri yasadim ben…Onlar bize her zaman anne-baba oldular.Hala da oyleler…Dans amacimizdi ama bunun otesinde manevi boyutta oyle guzel seyler yasadim ve ogrendim ki anlatmakla bitmez…
Dans bizler icin hobiden ote birsey,bir nevi yasam bicimi oldu.2010 yilinda demirbas kadro olarak Cagdas’da ayrildik.Zor bir donemdi.Herkes bir tarafa dagildi.1 sene ara verdik sonra kurtlanip 10 kisi kadar sirtaki kursuna basladik.Bugun calistiginiz sirtaki o gunlerin eseridir.Sonra iyice kurtlandik ve eski kadro toplandik.Birsey yapmamiz tekrar baslamamiz gerekiyordu.Uzun sure direnen Kiziltan ailesini ikna ettikten sonra Kalkedon kuruldu 2012 yilinda.Ondan sonra da cok baska bir kulvarda kosacagimiz gunler basladi.Basta Yesim abla olmak uzere o kadar yaratici bir teknik kurul vardi ki hayal bile edemeyecegimiz isler ortaya koymaya basladilar.Uyanis projesi,Zemheriden Bahar’a ve en son top yaptigimiz Yil 915…Kalkedon’dan once hep otantik olan islerimiz modernize oldu ve muthis bir ivme kazandik.Her yil cita yukseldi,her yil uzerine birsey katildi,her yil daha iyi olduk…Federasyon baskani bir gosterimize gelmisti,muhtemelen Uyanis 2,yorumu su olmustu: Bundan daha ote ne yapacaksiniz acaba? :)))) Biz sonrasinda daha neler yaptik neler.:)
Dusunuyorum da beraber buyuduk biz…Ozge’nin,Elif Ozen’in 18-20li yaslarini hatirliyorum.Semih’in Belgin’in ilk geldigi zamanlari,Ebru’nun Onur’un gelisini,hepsini ilk gun gibi hatirliyorum.Hasan Tan’da gecen gunlerimizi,gerginliklerimizi,her yil gosteriye yakin zamanlarda calismalarin yogunlugundan bunalip I HATE FOLKLOR donemlerimizi….
Oyle cok sey var ki hatiralarimda…Bu ara cok dusunce hepsi birer birer film seridi gibi geciyor gozumun onunden…
Benim icin en ozel anlardan biri 2003 yilinda beni Zeybekde soloya layik gormesiydi Yesim ablanin….Semihle birlikte bu sene Baris Hoca ve Sibel’in solo yaptigi muzikte biz de solo yapmistik.Hatta o donemde sahnede o solo yapilirken cekilmis olan fotografim simdi kolumda dovme olarak yasiyor….
Benim icin ne kadar ozel ve degerli oldugunuzu nasil anlatsam bilmiyorum ki…Sizden kopmak ayrilmak dusuncesi kalbimde agri yapiyor,hem de cok fena…Dusundukce gozlerim doluyor,cok kotu oluyorum….
Ama ben bir tercih yaptim ve biraz bedel de odeyecegim haliyle.:( Daha sakin,daha huzurlu,daha minimal ve daha kucuk bir hayat istedim ve bunun tek yolu donmekti…Bedeliyse sizlerden ve diger dostlarimdan ayrilmak…
Sizi teker teker ayri ayri cok ozleyegim ama ondan ote sizlerle dans etmeyi,Kalkedon catisi altinda olmayi cok ozleyecegim.Gidecegim hicbir yer burasi gibi olamaz…
Kalkedon’u biz nasil guzel insa ettik biliyor musunuz…Su anda icinde bulundugumuz binamiz harap haldeydi.Herkes canla basla calisti,boya badana yapanlar,elektrik islerine kosan Onur,temizlikte biz kizlar,herseyi ilmek ilmek biz yaptik.Paramiz yoktu,yapmak zorundaydik.Buranin insasinda o kadar cok emek var ki…Ne olur dernegimize iyi bakin,ozen gosterin,aidatlarinizi odeyin ki burasi kalkinsin daha guzel isler yapilsin…
Sizi cok ama cok seviyorum.Yoklugunuza alismak cok zor olacak ama her sene gosteride seyirci olarak mutlaka aranizda olacagim.Hatta ihtiyac olursa sahnede yeniden elinizi de tutmak isterim.:)
Nuri abim,canim baskanim,iyi ki basimizdasin,hep olmaya devam et.:)
Yesim ablam,hayatimda tanidigim en cilgin anne,en yaratici kadin,yaratmaya devam et….
Sevgili icra kurulu arkadaslarim,kahrimizi cektiniz,hepimizden daha fazla yoruldunuz,kafa patlattiniz,siz de iyi ki varsiniz…
Tum dansci arkadaslarim,kendinize cok iyi bakin ve sevgiyle kalin hoscakalin.:)
Daha iyi projeler yapip beni kiskandirmayin.:) Aklim ve kalbim hep sizde olacak..
Izmire bekliyorum her zaman….
Sevgiler,
Seda